گلوکوم - علت آتروفی عصب بینایی

فهرست مطالب:

گلوکوم - علت آتروفی عصب بینایی
گلوکوم - علت آتروفی عصب بینایی
Anonim

هفته گذشته در یک معاینه پیشگیرانه به من گفتند که آتروفی عصب بینایی دارم. اگر فوراً درمان توصیه شده توسط چشم پزشک را شروع کنم، آیا می توانم روی بهبودی کامل اعصاب آسیب دیده حساب کنم؟ آیا باید آزمایش‌های اضافی و تخصصی‌تری انجام شود تا مشخص شود کدام درمان در مورد من مؤثرتر است؟

دیمیترینا استفانووا، شهر روسه

آتروفی عصب بینایی می تواند در نتیجه آسیب ماهیت متفاوت رخ دهد: بیماری های ارثی، فرآیندهای التهابی و عروقی در چشم ها و بافت مغز، وضعیت پس از تومور مغزی، گلوکوم (افزایش داخل چشم). فشار)، دمیلیناسیون در صورت مولتیپل اسکلروزیس، مسمومیت با داروها یا مواد سمی مختلف (متانول، اتانبوتول، سرب و غیره).، سوء تغذیه، آسیب الکل-نیکوتین و سایر بیماری های سیستمیک.

درمان اغلب نمی‌تواند بر آتروفی ایجاد شده در عصب بینایی تأثیر بگذارد، اما از آنجایی که حاوی حدود 1 میلیون رشته عصبی است، می‌توان داروهای مختلفی را برای تحریک سلول‌های عصبی با کمی حیات تجویز کرد. در بیشتر موارد، چنین تلاش هایی بی نتیجه است.

درجه درگیری و مرحله نیز احتمال حفظ مقداری دید باقیمانده را تعیین می کند. معاینات منظم برای انجام درمان فعال اولیه و انجام هر کاری که ممکن است برای کند کردن یا توقف آتروفی عصب بینایی در حال توسعه ضروری است.

استفاده از داروهای مختلف به علت آسیب سلول های عصبی بستگی دارد. در کودکان، علل شایع‌تر بیماری‌های دژنراتیو مادرزادی یا ارثی، آسیب‌های چشم و سر و همچنین مسمومیت‌ها هستند.

درمان فقط پس از مشخص شدن عامل بیماری زا قابل انجام است.در صورت آتروفی پیشرفته و ثابت، می توان از داروهای مختلفی برای بهبود فرآیندهای متابولیک در بافت ها - ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها و همچنین محافظت در برابر آسیب های اضافی (مانند اشعه ماوراء بنفش، دود سیگار و غیره) استفاده کرد.

توصیه شده: