زنان با عبور از بحران میانسالی از پوست خود رشد نمی کنند

زنان با عبور از بحران میانسالی از پوست خود رشد نمی کنند
زنان با عبور از بحران میانسالی از پوست خود رشد نمی کنند
Anonim

اصطلاح «بحران دهه چهل» یا «بحران میانسالی» در نسخه انگلیسی آن برای اولین بار توسط روانشناس کانادایی الیوت ژاک در سال 1965 به صورت تئوری مطرح شد. او آن را به‌عنوان دوره‌ای در اواسط زندگی تعریف کرد که در آن فرد متوجه می‌شود که مرگ دیگر «در پشت کوه‌ها» نیست.

بحران میانسالی به خودی خود تبدیل به یک ژانر سینمایی شده است که اغلب در دسته کمدی ها از آن یاد می شود. در واقع، بحران دهه چهل پتانسیل دراماتورژی بالایی دارد و به عنوان پناهگاهی برای چاپ های مختلف عمل می کند.

شایع ترین کلیشه این است که بحران اغلب به عنوان یک ویژگی کاملاً مردانه معرفی می شود. و آن را به عنوان یک پدیده سرگرم کننده، حتی شاد، که شایسته برخورد خوب ما است، توصیف کنیم.

بازیگر فرانسوی ونسان کسل با یک زن بسیار جوان‌تر قرار ملاقات دارد و این به بحران میانسالی او نسبت داده می‌شود. و تقریباً باعث تحسین می شود! نظرات از این نوع است: "چه، وینسنت کسل می تواند در رویدادهای اجتماعی با هر کسی که می خواهد (…) برای او ظاهر شود، این آغاز یک زندگی جدید است".

بیایید هر زن هم سن و سالی را که شریک زندگی بسیار جوان تری پیدا می کند مثال بزنیم. وای نه!!! بحران میانسالی در این شرایط دیگر یک بهانه نیست، بلکه یک شرایط تشدید کننده است. جنیفر آنیستون، بازیگر آمریکایی، اظهارنظر مشمئز کننده ای دریافت کرد. مطبوعات موهای سفید او و سال تولد همسرش را در یک جمله ترکیب کردند: "پیر شدن کار آسانی نیست، اما وقتی عزیز شما هشت سال از شما کوچکتر است، مادر طبیعت می تواند ظالم باشد."

یکی از دلایلی که باعث می شود بحران میانسالی در زنان به اندازه مردان برجسته نباشد، در این است که سبک زندگی قابل مشاهده زنان به این اندازه پر سر و صدا و رسوا نیست.به گفته ژنویو جناتی، روان درمانگر خانواده، برای زنان این دوره حساس اغلب با یائسگی مصادف می شود، و برای مردان این مرحله زندگی به شکل یک انفجار جدید انرژی است، میل به ماندن در اوج و تجربه یک جوانی دوم.

زنان این دوره را عمدتاً به فکر ظاهر و سلامت خود می گذرانند، در حالی که مردان بیشتر نگران موقعیت اجتماعی و شغل خود هستند.

زنان بحران دهه چهل را کمتر از مردان تجربه می کنند. به گفته نویسنده لوئیز دوتی، این به این دلیل است که «زنان اولویت بیشتری برای محافظت از خانواده خود قائل هستند. خانم های میانسال اغلب مراقب دیگران هستند. با وجود اینکه بچه ها بزرگ شده اند، این به این معنی نیست که آنها کاری ندارند. ما حتی در مورد این واقعیت صحبت نمی کنیم که والدین سالخورده آنها ممکن است تحت مراقبت آنها قرار گیرند."

حتی اگر زنی بچه دار نشود، می تواند مراحل مشابهی را پشت سر بگذارد. این واقعیت که او مجبور نیست روزانه به عنوان الگو برای فرزندانش باشد، او را وادار می کند که خود را دوباره ارزیابی کند، تجدید نظر کند.به این ترتیب زن فرصت کمتری برای بیکاری دارد و اجازه می دهد بحران میانسالی با انقلاب های کوچکش به شدت خود را نشان دهد. برای زنان، این دوره تا حد زیادی یک "بحران هویت" است.

طبق مطالب موجود در پورتال Slate.fr.

توصیه شده: